piątek, 30 października 2015

Gare Saint-Lazare/ Dworzec Świętego Łazarza

To jeden z sześciu głównych dworców Paryża.
Dworzec został otwarty w 1853 roku. Dekadę później był już najbardziej uczęszczanym dworcem
w Paryżu. Spowodowało to, że został rozbudowany. Ponowne otwarcie zostało dokonane z okazji wystawy światowej. Kolejna transformacja dworca nastąpiła pod koniec XIX-ego wieku. Wówczas dworzec przyjął kształt, którym możemy zachwycać się do teraz.



Obecnie z Dworca Saint-Lazare odjeżdżają przede wszystkim pociągi w kierunku Normandii. Z Saint-Lazare możemy wybrać się do Vernon, Rouen, Hawr, Lisieux czy też Rouen, Lisieux.





Dworzec posiada 27 torów. Jest świetnie skomunikowany z siecią miejską. Bezpośrednio z dworca mamy połączenia z 5-cioma linii metra, z tym szybką, bezzałogową linią nr 14. Spod dworca odjeżdża kilkanaście linii autobusowych. W okolicy dworca znajduje się słynna galeria handlowa Galeria Lafayette, Printemps oraz Opera Garnier.



Dworcem Saint-Lazare zainspirował samego Moneta. Poświecił on mu cykl aż 12 obrazów. Pojawił się na również na jednym z najsłynniejszych zdjęć w historii fotografii. Bohaterowie „Kodu Leonarda Da Vinci” błędnie kupowali bilet do Lille uciekając przed ścigającym ich szefem paryskiej policji. To akurat błąd, nie ten dworzec, ale inna książka mi to wyjaśniła. Też polecam Stephen Clark "Merde! Rok w Paryżu!". Później sam odkryłem;-)

Polski pierwiastek to film Krzysztofa Kieślowskiego „ Podwójne życie Weroniki”. 


Henri Cartier-Bresson; Za dworcem Świętego Łazarza
Zdjęcie ze strony: https://blogpasblog.wordpress.com/tag/paris/


Za co lubię Saint-Lazare? Za krzesła przed dworcem, na których można spokojnie usiąść i zapalić papierosa, a i za symbole podróży - zegary i walizki:-)





środa, 28 października 2015

Cmentarz Montmarte/ Cimetière de Montmartre

Jedno z najbardziej urokliwych miejsc w Paryżu. Cisza, spokój, harmonia i do tego jesień. Cmentarz skąpany jest w liściach. Pachnie jesienią. Wiatr robi swoje porządki, kobiety czyszczą groby, przynoszą świeże kwiaty. Poza tym cisza. 

Turyści spacerują powoli, szukając grobów oznaczonych na wielkich mapach. Wolne ławki zachęcające do refleksji. Miejsce na zadumę. W porównaniu do polskich cmentarzy jest nie co mniej pompatycznie i o wiele bardziej spokojnie. To ostatnie zdanie to wyłącznie moja opinia. 






Cmentarz Montmarte zwany jest również Cmentarzem Północnym. Położony prawie u stóp wzgórza Montmarte w XVIII-ej dzielnicy. Niestety pięknej bazyliki niego nie widać. To trzeci pod względem wielkości paryski cmentarz. Nie jest tak imponujący jak Pére-Lachaise czy Montparnasse.

Cmentarz liczy około 20 tyś. grobów. Na cmentarzu pochowanych jest wielu wybitnych i zasłużonych dla Francji. Można zobaczyć grób znanych pisarzy jak Dumas ojciec i syn czy Zola, Niżyńskiego wybitnego tancerza i choreografa rosyjskiego czy piosenkarki Dalidy. Grób Dalidy jest najczęściej odwiedzanym.




Montmarte to również cmentarz z wieloma polskimi nagrobkami. Znajdziemy tutaj m.in. mogiły zbiorowe polskich formacji wojskowych z czasów napoleońskich, groby uczestników powstania listopadowego czy też członków Rządu Narodowego z tego okresu. Najbardziej znany jest grób Juliusza Słowackiego. Prochy Słowackiego zostały przywiezione do Polski w 1927, ale grób pozostał. Na cmentarzu znajdują się również groby Joachima Lelewela (polski działacz polityczny i historyk), Jan Matuszyński (lekarz, przyjaciel Chopina), Walenty Wańkowicz (malarz romantyzmu), Stanisław Ulam (matematyk).




To piękne miejsce w którym można zachwycać się sztuką. Groby są prawdziwymi dziełami sztuki.
Za każdym razem odkrywam go na nowo. Można go zwiedzać z mapą dostępną przy wejściu bądź też błądzić alejkami. To cmentarz wielokulturowy, wielonarodowy i wielowyznaniowy. Pełno w nim ukrytych symboli. I do tego koty, wszechobecne koty, latem grzejące się na grobach, zimą szukające schronienia.





Dojazd: metro linia nr 2, stacja: Blanche. 
Cmentarz jest otwarty codziennie w godzinach od 8-tej do 18-tej. 
Niedaleko Cmentarza znajduje się słynny kabaret Moulin Rouge, popularna stacja metra Pigalle (tak, Hans Kloss). Rodaków możemy też spotkać w popularnym  i przyjemnym cenowo Flunch. 










poniedziałek, 26 października 2015

Muzeum Armii – Grób Napoleona I/ Musée de l’Armée – Tombeau de Napoléon 1er

Jedno z największych, jeśli nie największe muzeum militarne na Świecie. Kolekcja od średniowiecza po czasy współczesne.  Dla miłośników historii, sztuki militarnej, chcących poszerzyć swoją wiedzę o tym jak kształtowała się historia Francji.






Zbiory imponują. Dla fanatyków miejsce naprawdę godne odwiedzenia. Grobowiec Napoleona może zrobić wrażenie.  Jeśli ktoś jest ciekawy współczesną historią to warto odwiedzić salę poświęconą historii wielkiego przywódcy, jakim był Charles de Gaulle. Piękny kościół z chorągwiami zdobytymi 
w czasie wypraw wojennych.









Ciężko znaleźć polskie akcenty. Może się wydawać, że wielki wkład Polaków w budowę demokracji europejskiej został niezauważony. Ja znalazłem jedynie plakat rekrutacyjny zachęcający Polaków do walki w czasie I-ej wojny światowej. Kilka map z czasów napoleońskich i kilka informacji na temat działań wojennych w czasie II-ej wojny światowej. Z drugiej strony to muzeum armii francuskiej, a nie polskiej, więc trudno oczekiwać ołtarzyka poświęconego naszym rodakom.





Informację praktyczne: godziny otwarcia od 10-tej do 18-tej w okresie od 1 kwietnia do
31 października, od 1 listopada do 31 marca w godzinach od 10-tej do 17-tej. 
Zamknięte w dniach: 1 styczeń, 1 maj, 25 grudzień.   

Adres: 129, rue de Grenelle, Paris VII. Stacje metra : Invalides, La Tour Maubourg, Varenne.
Jak w większości, jeśli nie wszystkich muzeach paryskich wstęp gratis do 18-tego roku życia, zniżki dla studentów do 26-ego roku życia.

Bardzo ładny ogród, na plac muzealny wejście bezpłatne. Obok znajduje się szpital żołnierski.
Warte odwiedzenia.